Wojciech Rychlicki (??? - 1920)
Pochodził z Jasionowa, miejscowości położonej w okolicach Brzozowa. Dnia 2 maja 1913 roku objął rządy w Ekspozyturze kościoła katolickiego w Laszkach, w majątku księstwa Giedroyciów. Szybko podjął starania o budowę kościoła w Miękiszu Nowym. Zmarł 9 kwietnia 1920 r. w wyniku zarażenia się tyfusem plamistym zaopatrując chorego w Nowej Grobli. Jego pogrzeb odbył się 11 kwietnia. Pochowany został przy kościele.
Urodził się 4 kwietnia 1877 r. w Jasionowie k. Brzozowa, w parafii Jasionów <<mapa>>. Uczył się i ukończył 1. Gimnazjum w Sanoku. W latach 1901-1904 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu. W 1904 r. został wyświęcony na kapłana. W kwietniu 1913 r., po przeniesieniu ks. Nowosławskiego do innej parafii, ks. Rychlicki przybył do Miękisza Nowego 
<<mapa>> - ekspozytury (filii) par. w Laszkach. Rządy w ekspozyturze objął 2 maja 1913 r. Przejął kierownictwo nad Komitetem Budowy Kościoła i rozpoczął intensywne starania o jego budowę. Ks. Rychlicki zdawał sobie sprawę, że kościoła od razu nie uda się wybudować, dlatego też zwrócił się z prośbą do właścicieli wsi (księstwa Giedroyciów) o sprzedaż starego czworaku, położonego naprzeciwko ochronki. Właściciele wyrazili zgodę na sprzedaż wraz z placem. Czworak rozebrano, dokupiono drewna u hr. Zamoyskiego z lasu w Nowej Grobli i rozpoczęto budowę kaplicy według planu ks. Rychlickiego. Kaplica ta usytuowana była obok ochronki - naprzeciw budynków plebani.
Przy budowie pracowali cieśle z Miękisza Nowego i Czerniawki. Budynek miał 12 m długości, 8 m. szerokości i 2,60 m wysokości. Kryty był blachą. Gotowy do użytku był dnia 21 maja 1914 roku. Jego pomieszczenia to: sala na zgromadzenia, kuchnia, sklep, przedpokój, sień. Budynek ten stał się jednocześnie siedzibą nowo powstałego, założonego przez ks. Rychlickiego Towarzystwa Kółka Rolniczego. Za główny cel Towarzystwo stawiało pomoc gospodarzom w ich codziennym życiu. Działalność Kółka polegała na krzewieniu rolniczej oświaty, prowadzeniu sklepu z tanimi artykułami. Wszelkie dochody ze sklepu przeznaczane były na potrzeby przyszłej budowy kościoła. W budynku tym odbywały się wiejskie zebrania, a w przyszłości jedno pomieszczenie miało służyć jako mieszkanie dla organisty. Nabożeństwa w dalszym ciągu odprawiano w ochronce.
Na terenach wokół Miękisza Nowego I Wojna Światowa miała wyjątkowo gwałtowny przebieg. 5 września 1914 r. w Miękiszu Nowym dało się słyszeć coraz to bardziej zbliżającą się kanonadę artyleryjską. Były to odgłosy bitwy w okolicach Oleszyc, toczonej przez Rosjan i Austriaków. 8 września 1914 r. rozpoczęła się wielka ucieczka mieszkańców okolic Miękisza Nowego, przed nadciągającym frontem. Wśród uciekających za San, w kierunku Radymna, był także ks. Rychlicki. Towarzyszyły mu dwie służące oraz dwie siostry zakonne, Rozalia i Franciszka. Miękisz Nowy zajęły oddziały Kozaków. Ks. Rychlicki przebywał u kolegów księży w okolicach Przemyśla, Rzeszowa i Krosna. Powrócił do Miękisza Nowego w dniu 10 grudnia 1914 r. Zastał budynki nie tknięte, ale ograbione ze wszystkiego, co nadawało się do jedzenia.
25 maja 1915 r. w Miękiszu Nowym ustaliła się linia frontu między wojskami rosyjskimi a austriacko-niemieckimi. W czasie ciężkich walk ginęli także mieszkańcy okolicznych miejscowości, w tym i Miękisza Nowego. Ks. Rychlicki musiał się ukrywać, lecz ocalili go służący w rosyjskiej armii Polacy. Oni także ocalili Miękisz Nowy od całkowitego zniszczenia w pożarze. Wśród powstałych zniszczeń znalazła się jednak ochronka wraz z kaplicą, a z budynków plebani ocalała tylko wozownia. Ks. Rychlicki poczynił starania, aby wybudować chociażby barak, by móc odprawiać nabożeństwa. Barak taki rozpoczęto budować w lipcu. Urządzenie ołtarza ks. Rychlicki wypożyczył z kościoła w Laszkach.
Działania i zniszczenia wojenne nie pozostały jednak bez wpływu na okolicę. We wsi zapanował zaraza, cholera, na którą do końca 1915 r. we wsi zmarło 20 osób. Wkrótce, na początku 1916 r., we wsi zapanował głód. Ks. Rychlicki postarał się o sprowadzenie żywności. Udało mu się sprowadzić, w formie daru, cały wagon mąki, którą przy pomocy gospodarzy rozdzielił wśród mieszkańców. Jednak po cholerze przyszły inne zarazy - ospa, która "zabierała" głównie dzieci oraz tyfus. Pomimo trwającej wojny ks. Rychlicki w dalszym ciągu czynił starania, aby wybudować kościół. Cel ten realizował powoli, ale bardzo systematycznie. Pierwsza była wspomniana wcześniej kaplica-barak, do odprawiania nabożeństw. Została uroczyście otwarta i poświęcona dnia 23 kwietnia 1916 r. 19 lipca 1917 roku do ks. Rychlickiego zgłosił się porucznik Osiński z rozkazem zarekwirowania dwóch kościelnych dzwonów. Rozkaz wykonał, ale że z wykształcenia był architektem, to ks. Rychlicki wykorzystał dla dobra parafii nawet i te trudne chwile. W wyniku rozmów por. Osiński zobowiązał się do wykonania projektu kościoła. Słowa dotrzymał i przekazał gotowy projekt w dniu 23 marca 1918 r.
Dzięki zgromadzonym wcześniej funduszom prace ruszyły pełną parą. Czasy były jednak nadal niespokojne, pomimo zakończenia wojny i odzyskania przez Polskę niepodległości. Okolice nękane były przez ukraińskie bandy. Wojsko Polskie internowało 20 mieszkańców, jako podejrzanych o wspieranie ukraińskich band. Ks. Rychlicki znając ich i wierząc w ich niewinność podjął działania, zmierzające do ich uwolnienia. Dzięki jego interwencjom i staraniom, po kilku miesiącach, zostali oni zwolnieni. Główne zadanie ks. Rychlickiego, budowa kościoła w Miękiszu Nowym, zostało wykonane i nowo wybudowany kościół został poświęcony 26 października 1916 r. Niestety, ks. Rychlicki, nie długo cieszył się sukcesem swoim i parafii. Pełniąc swoją posługę kapłańską, zaraził się tyfusem plamistym, zaopatrując chorego w Nowej Grobli. Zmarł 19 kwietnia 1920 r. Dwa dni później został pochowany przy kościele. Żegnali go nie tylko bardzo licznie zebrani parafianie, lecz również ludność z odległych miejscowości. Do dnia dzisiejszego wspominany jest jako wielce zasłużony dla społeczności, założyciel parafii w Miękiszu Nowym.
Źródła:
- Kwerenda wykonana przez ks. bpa Mariana Rojka, Rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu.
- Praca "Zarys dziejów wsi Miękisz Nowy i okolic", autorstwa Stanisława Porady. Dostępna w Internecie <<tutaj>>.
