Szlachectwo Rychlickich
Dość często przez osoby postronne genealogia utożsamiana jest z poszukiwaniem dowodów na szlacheckie pochodzenie. Możliwe, że istnieją osoby, dla których jest to cel sam w sobie, jednak z prawdziwą genealogią nie ma to wiele wspólnego. Genealogia to przede wszystkim odkrywanie swoich korzeni i źródła pochodzenia oraz możliwość poznania własnej rodziny, zarówno w przeszłości, jak i obecnie.
W tych poszukiwaniach szlachectwo ma jednak dość duże i praktyczne znaczenie. Przynależność do stanu szlacheckiego dawała olbrzymie przywileje i z definicji stawiała w uprzywilejowanej pozycji w społeczeństwie. Osoby z tego stanu mogły posiadać majątki i ziemię, co dla zwykłego chłopa było nieosiągalne aż do XIX wieku. Jedynie dla nich były dostępne szkoły, sądy, wojsko, stanowiska. Tym samym o wiele łatwiej było im się zapisać w historii niż osobie spoza stanu szlacheckiego i tym łatwiej genealogom jest trafić na ich ślad.
Powiązanie swojego pochodzenia z osobami szlacheckiego stanu daje olbrzymie poczucie wspólnoty z ludźmi, którzy zapisali się w historii Polski, chociaż niekoniecznie zawsze chwalebnie. Daje też olbrzymie możliwości w rozbudowie własnego drzewa i sięgnięcia daleko wstecz, czasem o kilka dodatkowych wieków.
A to, że Rychliccy należeli do szlacheckiego stanu, nie ulega żadnej wątpliwości. Mówią o tym liczne zapiski, zarówno w herbarzach, jak i innych źródłach.
| Sas Teodor Żychliński wspomina w Złotej księdze szlachty polskiej o Ludwiku Rychlickim h. Sas < |  |
| Grzymała Seweryn Uruski w Rodzina: herbarz szlachty polskiej wspomina Andrzeja Rychlickiego h. Grzymała, biskupa enneńskiego i sufragana poznańskiego < |  |
| Jastrzębiec J. Ciechanowicz w Rody rycerskie wielkiego Księstwa Litewskiego wymienia Rychlickich, co „licznie zamieszkiwali w okolicach Wilna, gdzie w XVII w. byli właścicielami Suderwy”. Podaje także treść „wywodu familii urodzonych Rychlickich, zatwierdzony 3 stycznia 1803 r. przez Deputację Wywodową w Mińsku”. Na protoplastę rodu wskazuje Bazylego Rychlickiego, podstolego trockiego (patrz niżej). |  |
| Kościesza lub Strzała Wg Seweryna Uruskiego Rodzina: herbarz szlachty polskiej Bazyli Rychlicki h. Strzała był podstolim trockim (Litwa) a Adrian Rychlicki h. Strzałastarostą radziskim. Potomkowie Bazylego (Ignacy, Józef, Stanisław) pełnili funkcje skarbnika, strażnika i elektorów trockich. Tadeusz (posesor dóbr Kirsny, pow. grodzieński, 1775 r.), Karol, Antoni i Józef zostali wylegitymowani w Cesarstwie rosyjskim w 1842 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. |  |
Prezentowane wyżej herby autorstwa Dariusza Wiszniewskiego (http://www.herby.pracownia.com) pochodzą z serwisu http://www.jurzak.pl oraz sklepu internetowego http://sklep.jurzak.pl, gdzie są dostępne w wyższej rozdzielczości oraz w postaci wysokiej jakości wydruków A3, A4 lub A5 i zostały zamieszczone za zgodą ww. autorów.
